Goodbye home sweet Thanda

Alweer anderhalve dag in St. Lucia! Tijd gaat snel! Vrijdagavond hadden we gezinsuitbreiding in onze lodge! Er lagen 3 babyvleermuizen op de grond! Hmzz... Heb er wel ff over gedaan voordat ik ze leuk vond, maar ja, is ook natuur! Ze hebben dan ook niet geschroomd m'n nachtrust te verstoren door onmeunig te piepen! 'S morgens had er al 1 de top van m'n klamboe bereikt wat natuurlijk erg knap is als je niks kan zien! De braai was overigens erg gezellig die avond! Dj Nick verzorgde de muziek dus dat ging van dance, naar Afrikaans, van trance naar hardcore en vervolgens weer lounche. Maar erg gezellig, lekker vlees etc!
Na gister 2,5 uur op de taxi gewacht te hebben, gistermiddag aangekomen.
Eerst gisterochtend iedereen om 6.30 uur uitgezwaaid. Was kort nachtje want we zijn zaterdag naar de lokale pub geweest. (Voor zover je t een pub kan noemen) Was erg gezellig, al werd er door de mannen voornamelijk rugby gekeken. Maar de Savannah's waren weer heerlijk, weer veel gelachen en de Green Dragon kortjan gemaakt! Een lokale bekendheid qua zeer heftig drankje! Haha, 7 borrels gaan erin. Moet je een keer geprobeerd hebben. Smaakte erg goed, merkte alleen niets van de 7 borrels die er in gingen en dat was maar gelukkig ook. Onze grote vervelende niet slimme olifantenactie vriend was zoals ie de hele week al bezig was met interessant doen, zaterdag ook weer bezig en slokte teveel Green Dragons achterover en begon als mega atleet en niet roker ook sigaretten op te steken met gevolg dat hij op armen naar huis gedragen kon worden. Sorry maar had een binnenpretje. Evenals de rest. Maar dat was even een frustratiemomentje wat er uit moest. Om de rest was t gister hard huilen toen iedereen weg ging naar t vliegveld. Omdat ik naar St. Lucia ging vertrok mijn taxi later. Men wat ga ik die mensen missen. Iedereen weer terug en back naar real life. Hard.... M'n big buddy Jim vertrok een dag later dus we konden nog mooi paar sigaretjes samen roken en hartelijk lachen om de dronkenactie van Steve de avond ervoor. Door de vertraging van de taxi werd die tijd nog wat langer, dus ook nog tijd om ff te kletsen met "mother Teresa". Haar naam is werkelijk Teresa en ze was en is echt de mom van de club. Ze is al een hele tijd in Thanda en blijft tot eind december. Al haar buddies die er al langere tijd zitten waren die morgen al vertrokken dus ze was compleet uit haar doen. Had de avonden er voor ook al niet geslapen. Wat een fantastisch mens. Zo bezorgt, caring, sharing. Ze vertelde dat ze nu wist waarom ze geen moeder is geworden omdat ze nu weet wat t is om van je kids "afscheid" te moeten nemen als ze volwassen worden. Het verhaal is alleen nog triester omdat ze haar fiancee verloor met een auto ongeluk. Ze waren allebei dood, maar hebben haar uit de auto kunnen trekken en kunnen reanimeren. Ze heeft al veel familie verloren dus wat heeft zij veel meegemaakt. Onvoorstelbaar en als je ziet wat voor mens ze is; zo positief, zoveel inzet, zo lief. Prachtig persoon. Ze lag helaas te slapen toen m'n taxi wegging dus m'n afscheid werd een virtuele knuffel via Facebook. Nooit zo'n fan van Facebook, maar nu wel om zo mooi in contact te kunnen blijven met elkaar. Plannen zijn al gemaakt om elkaar weer te treffen, maar wanneer nog niet. We gaan t zien.
Na de overgebleven mensen goodbye te hebben gezegd, Jim en Frenchy en de keuken- en schoonmaakstaff een dikke afscheidsknuffel te hebben gegeven, vaarwel gezegd tegen de fantastische lodge, mn geweldige uitzicht, de fantastische omgeving, "m'n" zwembad, al m'n huisdieren, in de taxi gestapt. Mooie rammelbak, maar aardige chauffeur en je komt van A naar B. Iets meer dan een uurtje rijden en we reden St. Lucia binnen. Prachtig, de Wedlands, het vele groen alleen weer in de bewoonde wereld.... Weg uit m'n veilige omgeving Thanda. M'n lodge leek goed, al kostte het even zoeken. Lekker bed, heerlijke douche en hoef geen emmers meer leeg te gooien voor t toilet. Heb een mooie tuin, uitzicht op zee in de verte en je kan de zee horen, alleen zwembad zag er niet uitnodigend uit. Al had het wel vele bezoekers: kikkers, muggen, bladeren.
En toen kwam een breek momentje. Mo weer only de lonely. Pfff..... Alles vreemd, ken niemand en er is geen groep meer waar je t gezellig mee hebt. Was heel leven huilen met de pet op, maar goed, tijd om wat te ondernemen. Dus naar de main-road (alles zit hier aan 1 straat en that's it). Even de Spar ingelopen voor wat fris, chips etc voor als ik gezellig alleen op m'n kamer ben. Zag t namelijk in eerste instantie niet zitten om in t donker terug te lopen vanwege de vele Hippo's die hier over straat lopen. Mensen tegenkomen is niet zo erg hier, maar aangevallen door een Hippo schijnt niet zo fijn te zijn. Hoorde al verhalen over afgebeten benen, dus jummie. Ben je twee weken in de bush geweest, krijg je dit. Daarna restaurantje opgezocht voor wat eten. Achter mij zat een Nederlands lesbisch stel, dus t was al gauw eetsmakelijk en een gesprek. Was gezellig!! Na al de rijst die we kregen had ik een lekker visje met patat besteld. Werd t geserveerd, lag er nog rijst op m'n bord en geen patat. Helaas pindakaas. Op gegeven moment kwam er een meisje bij onze tafel met de vraag of we mee wilden doen aan een quiz om geld in te zamelen voor de door hagelstorm getroffen community waar ik al eerder over schreef. Ik vroeg van welke organisatie ze waren en ze vertelde dat ze van African Impact was! Ik vertelde ze dat ik net 2 weken voor African Impact in Thanda had gezeten dus dat was een leuke link!!! Het NL'se stel sloeg over maar ik ben ingehaakt. Gaf me een gevoel dat m'n African Impact nog niet helemaal afgelopen was en dat was een heel fijn gevoel. Andere volunteers gemeet dus was een geslaagde avond. Op een gegeven moment werd ik alleen zo moe door de korte avond er voor, dat ik m'n lodge maar weer opgezocht heb. Bij het restaurant gaven ze nog een Zuludans dus daar nog even staan kijken. Prachtig om te zien! Mooie cultuur! Toen maar gaan lopen. Het was alleen al donker. Gelukkig zaklamp op telefoon dus kon Hippo's spotten. Advies gevraagd wat te doen als ik ze tegen zou komen en dat was veel lawaai maken. Vele zullen nu wel zeggen dat ik daar niet zoveel problemen mee heb om dat te produceren dus zo zie maar dat t nog ergens goed voor kan zijn.
Goed aangekomen en m'n bed ingedoken. Ik had die middag al wel de horseridingsafari geboekt dus had een doel de volgende dag. Maar eerst uitslapen!! Mo werd standaard om 5 uur wakker... Hmz.... Toen om half 7, 8 uur en er om 9 uur toch maar uitgegaan. Ontbijtje genomen in t "gezellige" restaurant van de lodge waar niemand zat. Uitgestorven hier!! M'n eenzaammood bleef dus nog wel ff aanstaan. Ma maar ff geskyped en wachten op de pickup van de horsesafari. Toen ze een kwartier te laat waren maar ff gebeld en kwam erachter dat er met de boeking weer iets niet goed is gegaan. Houd van de relaxedheid, maar m'n Nederlandse stress nekt me hier. Geen man over boord, ik kon om half 2 mee. Dus nog ff uurtje lezen en toen werd ik opgepikt door Tori. Stoere vrouw, Australische afkomst en 6 jaar geleden na vakantie hier blijven hangen omdat t hier zoveel mooier was. Hield van paarden dus haar farm hier opgezet. Toen ze 50 paarden had en t haar beetje teveel werd, teruggegaan naar 30 en de safari's gaan doen. Hmzzz.... Bijzonder verhaal. We reden op origineel Afrikaanse paarden wat betekent oersterk maar klein. Menigeen was al een keer aangevallen door kroko's en slangen. Er stond er een die in het oog geraakt was door een tak en waarvan de binnenkant van het oog eruit kwam. Bah bah bah.... Ze zouden morgen het oog gaan verwijderen. Tsja, niets aan te doen. Ze hebben gelukkig wel dierenartsen hier. De rit was fantastisch! Je komt idd op een paard veel dichter bij t wild. We reden dwars door de kuddes zebra's, impala's en waterbucks. Kroko's en nijlpaarden gezien en knetterhard over t strand gegaloppeerd. Strand was helemaal leeg. Was ook niet gek want t'is te gevaarlijk om hier te zwemmen vanwege hoge golven, sterke onderstroom en.... Haaien! Dus dat wordt geen duik nemen hier. Na de rit geholpen met voeren en de paarden naar de wei te brengen. Nou stel je daar maar niets van zoals t in Nederland gaat van voor. Een paar draadjes om een stukje midden in de Wedlands. Maar ze is er hartstikke gek mee en ze zagen er voortreffelijk uit. Hier en daar wel wonden en wondjes door o.a. slangenbeet, maar dat werd allemaal netjes verzorgd. Respect hoor voor die dame! Vanuit Aussie blijven hangen en zoiets opzetten en onderhouden. Voelen of er stroom op zat, draad controleren etc. Ze bracht me weer netjes terug bij de lodge en toen maar ff lekkere douche genomen.
Zit nu weer bij restaurant, helaas geen aanspraak vanavond. Morgen nog maar ff wat dingen boeken en dan word ik woe om 12.00 uur alweer opgehaald voor vliegveld! Snif snif, m'n journey zit er dan alweer op.
Kiekn wat t wordt morgen!
De terugweg weer overleefd btw! Wel hopen poep en plas op en naast de weg, maar waren niet heel vers, dus dat stelde me wel gerust! Trusten!